Ojciec: Józef Wincenty Piłsudski
Matka: Maria Billewicz
Żona I: Maria Koplewska
Żona II: Aleksandra Szczerbińska
WIKIPEDIA Józef Klemens Piłsudski (ur. 5 grudnia 1867 w Zułowie, zm. 12 maja 1935 w Warszawie) – polski działacz społeczny i niepodległościowy, żołnierz, polityk, mąż stanu; od 1892 członek Polskiej Partii Socjalistycznej i jej przywódca w kraju, twórca Organizacji Bojowej PPS (1904) i Polskiej Organizacji Wojskowej (1914), członek Komisji Wojskowej w Tymczasowej Radzie Stanu (1917)[2], od 11 listopada 1918 naczelny wódz Armii Polskiej, w latach 1918–1922 Naczelnik Państwa, pierwszy marszałek Polski (1920); przywódca obozu sanacji po przewrocie majowym (1926), dwukrotny premier Polski (1926–1928 i 1930); wywarł decydujący wpływ na kształt polityki wewnętrznej i zagranicznej II RP. więcej…
iPolski Słownik Biograficzny Piłsudski Józef Klemens, pseud. Mieczysław, Z. Mieczysławski, Wiktor (1867–1935), działacz Polskiej Partii Socjalistycznej, Naczelnik Państwa, Naczelny Wódz, Pierwszy Marszałek Polski, premier i minister spraw wojskowych. Pochodził z rodziny wywodzącej się ze Żmudzi.. Ur. 5 XII w Zułowie w pow. święciańskim, był synem Józefa Wincentego Piotra (1833–1902) i Marii z Billewiczów (1840–1884), właścicieli Zułowa. Ojciec był w powstaniu styczniowym komisarzem na pow. kowieński. P. miał liczne rodzeństwo: Helenę (1864–1917), Zofię (1865–1935), zamężną za Bolesławem Kadenacym, Bronisława (zob.), Adama (zob.), Kazimierza (1871–1941), Marię (1873–1921), zamężną za Cezarym Juchniewiczem, Jana (zob.), Ludwikę (1879–1924), zamężną za Leonem Majewskim, Kacpra (1881–1915) i zmarłe w niemowlęctwie bliźnięta: Piotra i Teodorę (1882). Rodzina Piłsudskich należała do zamożnych, przede wszystkim dzięki znacznemu posagowi (m. in. majątek Zułów) wniesionemu przez Marię. Nieprzemyślana, a bardzo aktywna działalność inwestycyjna ojca doprowadziła majątek do ruiny. W r. 1874, po pożarze Zułowa, Piłsudscy przenieśli się do Wilna, gdzie żyli w trudnych warunkach materialnych. W Wilnie Józef (zdrobniale – Ziuk) rozpoczął w r. 1877 naukę w gimnazjum rządowym. Zderzenie idei wpojonych w domu, który wychowywał w duchu tradycji polskiej i patriotyzmu, z programem wychowawczym szkoły rosyjskiej musiało doprowadzić do konfliktu, rodzić bunt. W ćwierć wieku później, w artykule Jak stałem się socjalistą P. pisał: «Dla mnie epoka gimnazjalna była swego rodzaju katorgą. […]. Wołowej skóry by nie starczyło na opisanie bezustannych poniżających zaczepek ze strony nauczycieli, hańbienia wszystkiego, com się przyzwyczaił szanować i kochać». Był uczniem przeciętnym i do nauki niezbyt się przykładał; wolał poświęcać czas na czytanie książek, głównie literatury polskiej (jego ulubionym pisarzem był Słowacki). Od r. 1882 P., wraz ze starszym bratem Bronisławem, należał do konspiracyjnego kółka uczniowskiego «Spójnia», które dyskutowało przeczytane książki i gromadziło biblioteczkę samokształceniową. Bronisław był tu bardziej aktywny. Jesienią 1885 po ukończeniu gimnazjum wileńskiego rozpoczął P., dla zdobycia zawodu studia medyczne na uniwersytecie w Charkowie. Został tutaj wprowadzony do studenckiego kółka konspiracyjnego pozostającego pod wpływem niedobitków «Narodnej Woli». Po zakończeniu roku akademickiego latem 1886 powrócił do Wilna, zamierzał przenieść się na uniwersytet w Dorpacie, ale nie załatwił na czas formalności i pozostał w Wilnie. Znalazł się tu w kółku konspiracyjnym, o którym nic bliższego nie wiadomo. Przez studiujących w Petersburgu weszło ono w kontakt z powstałą pod koniec r. 1886 frakcją terrorystyczną «Narodnej Woli», która prowadziła przygotowania do zamachu na cara. W marcu 1887 przypadkowe aresztowania pociągnęły za sobą dekonspirację i falę dalszych aresztowań. Objęły one i konspirację wileńską, której członkowie, nieświadomi zresztą celów grupy petersburskiej, udzielili jej pewnej pomocy technicznej. Dn. 22 III P. został aresztowany, a 2 IV przewieziony do twierdzy Pietropawłowskiej w Petersburgu. W trybie administracyjnym skazany został na pięć lat zesłania we Wschodniej Syberii. W procesie przygotowujących zamach na cara, w którym jednym z oskarżonych, skazanym następnie na 15 lat katorgi, był jego brat Bronisław, zeznawał jedynie jako świadek. więcej…
Akt urodzenia
23.11.1867 Zułów, Powiewiórka
Akt ślubu I
15.07.1899 Paproć Duża (EA)
księga nie istnieje
Akt ślubu II
25.10.1921 Warszawa św.Aleksander
Akt zgonu
12.05.1935 Warszawa
