Ojciec: Andrzej Garczyński
Matka: Honorata Zaręba
Żona: Stefania Wilkońska
Antoni Rajmund Garczyński herbu Cholewa (ur. 23 stycznia 1811 roku w Duranowie, zm. 28 czerwca 1888 w Brzeżanach) – powstaniec listopadowy i styczniowy, uczestnik wojny krymskiej i powstania wielkopolskiego z 1848 roku. Urodził się 23 stycznia 1811 roku w Duranowie, koło Sochaczewa. Jego ojciec Andrzej był konfederatą barskim. Miał 15 rodzeństwa, dwójka z jego braci uczestniczyła w inwazji na Rosję, gdzie polegli pod Moskwą i Berezyną. Antoni Garczyński mając 16 lat wstąpił do Wojska Polskiego Królestwa Kongresowego i w szeregach 8. Pułku Piechoty brał udział w powstaniu listopadowym. Odznaczony Orderem Virtuti Militari. Został ranny i wzięty do niewoli podczas bitwy pod Ostrołęką. Uciekł z transportu na Sybir i udał się do Francji, a następnie do Portugalii, gdzie walczył w szeregach Legionu Polskiego. W 1848 brał udział w powstaniu wielkopolskim, a następnie udał się do Anglii i Turcji. Brał udział w wojnie krymskiej, a po wybuchu powstania styczniowego powrócił do Wielkiego Księstwa Poznańskiego. Przez Rząd Narodowy zostaje mianowany pułkownikiem i organizuje oddział powstańczy. Na przełomie lutego i marca 1863 roku przekracza granicę z Królestwem Polskim. Poróżniony z Kazimierzem Mielęckim został obarczony za klęskę w bitwach pod Dobrosołowem i Mieczownicą. Po rozbiciu oddziału walczył jeszcze pod Radziwiłłowem, a po upadku powstania udał się na emigrację do Paryża. Na starość osiadł w Galicji w Brzeżanach, gdzie zmarł 24 czerwca 1888 roku. Został pochowany na cmentarzu w Brzeżanach.
Akt urodzenia
23.01.1811 Duranów, Sochaczew
Akt ślubu
Akt zgonu
24.06.1888 Brzeżany, Ukraina
