Ojciec: Adolf Konopka
Matka: Anna Długopolska
Żona I: Teresa Muchowicz
Żona II: Konstancja Suchodolska
Aleksander Konopka urodzony 03.05.1787 r. w powiecie słonimskim. Służył w 1 pułku Legii Nadwiślańskiej. W 1807 r. awansowany na podporucznika. Odbył kampanię na Śląsku w 1807 r., następnie w latach 1808-1812 walczył w Hiszpanii. W 1811 odznaczony Legią Honorową (nr 29626) za zdobycie pod Albuferą dwóch sztandarów angielskich. Odbył kampanię 1812-1813. Został ranny pod Dreznem (09.06.1813). W armii Królestwa Polskiego – kapitan 4 p.uł. W 1819 r. awansowany na stopień majora, a w 1829 r. na podpułkownika. W 1830 r. przeniesiony do 1 p.uł. Po wybuchu powstania mianowany dowódcą korpusu żandarmerii. Przeniesiony na powrót do 1 pułku ułanów. 13.04.1831 r. rozbił nad Liwcem rosyjską brygadę jazdy. Odznaczony krzyżem złotym Virtuti Militari. Ranny w głowę i przewieziony do szpitala w Pułtusku. Zmarł 23.04.1831 na cholerę. źr.Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów Powstania Listopadowego, t. II (1995)
Akt urodzenia
03.05.1787 Aleksandria, , Białoruś
Akt ślubu I
09.08.1823 Warszawa
Akt ślubu II
27.04.1825 Mikołajew, Wojcieszków
Akt zgonu
23.04.1831 Pułtusk